Мұхтар ШЕРІМ. ТАУЫҚТАРЫМ ҚАЙТЫС БОЛЫП КЕТТІ...

Мұхтар ШЕРІМ: Қайтыс болып кетті бәрі. Жатқан жерлері жайлы, топырақтары торқа, өздері итіме сорпа болсын! Қимас тауықтарым еді. Түнде талдың үстіне қонақтап тұрған ғой. Итті босата салған ғой, содан біреуін жеп, қалаған үшеуімен ойнаған екен. Итттің баласы! Сотқа беремін! Мына өмірде әлділердің, “крутойлардың“ байлықтарының буымен әлсіздерді, қарапайым адамдарды аямайтынын көріп жүрсіздер ғой? Мына ит те семірген шенеунік! Қарасай! Иттің иті десе! Әшейін, қуалап ойнаса болады ғой? Әбізәтілні өлтіру керек пе?