Եղիշե Չարենց. Իմ անցած օրերի պես / Դավիթ Հակոբյան

Իմ անցած օրերի պես, Հնացած օրերի պես, Ես արդեն հեռացել եմ, Հնացել եմ ես. Ես արդեն հնացել եմ, Ես արդեն հիմա ծե՜ր եմ, Հեռացել ու անցել եմ — Ծերացել եմ ես: Բայց այս վառ օրերի մեջ, Երբ հողմերն աղմկում են, Աղմկում ու երգում է Անցած սիրտը իմ. Ես կարծես դեռ ջահել եմ, Ինձ կարծես հմայել են, Եվ իմ սիրտը պահել է Կրակները հին:— Ախ, գիտեմ, որ այդ դո՛ւ ես, Որ այդպես հմայում ես, Հմայում ու նայում ես Օրերում այս հուր. Դու անուշ կարկաչում ես, Դու կանչող մի հնչյուն ես, Կարկաչում ու կանչում ես, Չգիտեմ, թե ո՞ւր: Եվ հիմա ես լսում եմ, Որ վերջին երազում իմ Քո կարոտն սկսում է Իմ հոգին հուզել — Ես կարծես ծերացե՜լ եմ, Ծերացել ու դարձե՜լ եմ Ու նորի՜ց երազել եմ Կարոտանք ու սեր… #ԱռաջինԱլիք #էջանիշ