Wiktoria Polińska - Jezioro cudów

słowa: Sylwek Szweda muzyka: Zbigniew Kalemba Tekst do JEZIORA CUDÓW został napisany na życzenie Pana Zbigniewa Kalemby i Jego Syna Wojciecha Kalemby. Miał zostać wykonany na koncercie urodzinowym, niestety śmieć kompozytora sprawiła, że jak dotąd niedoczekał sie wokalnego wykonania. Życiorys Absolwent Państwowego Liceum Muzycznego w Katowicach, oraz PWSM w Katowicach (obecnie Akademii Muzycznej), w klasie fortepianu pod kierunkiem prof. Zbigniewa Śliwińskiego. Rok ukończenia studiów 1961. Pierwsze kompozycje Zbigniewa Kalemby zostały nagrane w 1954 r. przez Orkiestrę Polskiego Radia w Katowicach. Współpracował jako solista i kompozytor z orkiestrami Jerzego Haralda, Stefana Rachonia. Dokonał wielu nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych. Jako pianista – solista, współpracował z Państwową Filharmonią Ślaską w latach 1960-69, występując na wielu prestiżowych festiwalach krajowych i zagranicznych. W latach 1965-77 był leaderem Zespołu Tanecznego Polskiego Radia w Katowicach METRUM. W latach 1982-90 pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Państwowej Operetki Śląskiej w Gliwicach, gdzie wraz z zespołem zrealizował 24 premiery, sprawując kierownictwo artystyczne 12 spektakli z polską premierą West Side Story L. Bernsteina, Dama z portretu R. Stolza. Pragnąc rozszerzyć tradycyjny repertuar operetkowy, w 1984 roku utworzył Scenę Eksperymentalną. Pierwszą premierą tej sceny było widowisko muzyczne Edwarda Bogusławskiego Sonata Belzebuba wg sztuki Ignacego Witkiewicza. Ponadto w 1983 roku, za jego staraniem powstało Policealne Studium Wokalno – Baletowe, działające przy Operetce Śląskiej, kształcące adeptów scen muzycznych. Rok 1959 jest początkiem działalności pedagogicznej prof. Zbigniewa Kalemby. Wtedy to obejmuje funkcję dyrektora Społecznego Ogniska Muzycznego w Tychach, prowadząc jednocześnie klasę fortepianu. W latach 1962-69 zatrudniony w Państwowym Liceum Muzycznym w Katowicach prowadził zespoły o profilu rozrywkowym oraz uczył fortepianu. Dalsza działalność pedagogiczna począwszy od 1968 roku wiąże się z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Katowicach, (obecnie Akademią Muzyczną). Z jego inicjatywy powstaje Studium Muzyki Rozrywkowej (1968), rok później zostaje przekształcone na samodzielny Wydział Muzyki Rozrywkowej, jako jedyny w kraju. Przez 12 lat pełnił funkcję dziekana Wydziału i kierownika Katedry Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Prowadził równocześnie klasę aranżacji i kompozycji. Wśród jego absolwentów znajdują się pedagodzy Instytutu Jazzu: prof. Andrzej Zubek, prof. Jerzy Jarosik, oraz Sławomir Kulpowicz, Stanisław Sojka i inni. Big-Band PWSM pod jego dyrekcją wystąpił na wielu znaczących festiwalach jazzowych, zdobywając laury: Jazz Jamboree (1976), Praga (1977), festiwale w USA (1978) – Reno (Nevada), Berkeley (California), Norymberga (1979). W 1983 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Prowadził kursy interpretacji jazzowej w kraju i za granicą, przewodniczył w konkursach muzycznych, był konsultantem szkolnictwa artystycznego I i II st. Departamentu Szkolnictwa Artystycznego Ministerstwa Kultury i Sztuki. Z katowicką uczelnią był czynnie związany do 2002 roku. Działalność dydaktyczna związana z innymi uczelniami 1972-1982 Filia Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie 1997-2010 Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie- stanowisko dziekana Wydziału Wychowania Muzycznego Twórczość Ponad 300 kompozycji, w tym także dzieła symfoniczne Fantazja na fortepian i orkiestrę symfoniczną Suita na fortepian i orkiestrę Trzy momenty na orkiestrę smyczkową, harfę i perkusję Skryte marzenia” Reminiscencje muzyka do filmów: Czerwone i złote” Ostatni po Bogu” Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię Cała naprzód Struktura kryształu reż. Krzysztof Zanussi Zbiór etiud jazzujących oraz Wesoła suitana akordeon – utwory wydane w 1994 i 1995 roku (jako materiał dydaktyczny) przez Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Częstochowie. Nagrody nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1975, 1979) nagroda wojewódzka za całokształt działalności artystycznej, twórczej i pedagogicznej (1986) Złoty Krzyż Zasługi (1976) Krzyż Komandorski OOP (1985) Zbigniew Kalemba jest pionierem wprowadzenia w mury muzycznych uczelni szeroko rozumianej muzyki rozrywkowej i jazzowej. Dzięki powstaniu Wydziału Jazzu w katowickiej uczelni nastąpił niezwykły rozwój kształcenia w dziedzinie muzyki rozrywkowej i jazzowej. Na przestrzeni wielu lat wykształciły się pokolenia wybitnych artystów krajowej i międzynarodowej sceny muzycznej. Bibliografia red. J. Niedziela, E. Mentel, A. Zubek, E. Małek,35-lecie Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, Katowice 2004, ISBN 83-85-679-12-X recenzje: prof. Benedykta Konowalskiego, Akademia Muzyczna w Warszawie, 1997 prof. Romana Lasockiego, Akademia Muzyczna w Warszawie, 1997 prof. Edwarda Bogusławskiego, Akademia Muzyczna w Katowicach, 1997 biuletyny informacyjne i plakaty koncertów ZKP