Արա Նախշքարյան - ՀՈԳԵՎԱՐՔԻ ՄԵՋ

Հոգեվարքի մեջ, երբ նստես կողքիս Ես նորից պիտի ապրել ուզենամ... Երբ ձեռքդ դնես մաշված իմ սրտին Այն կրկին պիտի զարկել ուզենա... Երբ շուրթդ հպես իմ հյուծված շուրթին (օ՜, ինչ հաճելի բուրմունք հմայիչ...) Նրանք պիտ նորից սիրել ուզենան... Դողացող ձեռքս կհպեմ այտիդ Լու՜ռ կշշնջամ. իմ ապրած կյանքի, Սիրո գեղեցիկ երկիս պատառիկ, Դու իմ լույս աղջիկ, իմ սուրբ հրեշտակ, Իմ ե&#
Back to Top