Yol verilecek insanlara yüz verdik
Uyumayı özledim
Kafamı yastığa koyar koymaz uyumayı
Hiç bişey düşünmemeyi özledim
Çocuk olmayı özledim
Çünki kırıldıkça değiştim
Değiştikçe güçlendim
Ve güçlendikçe umursamamayı öğrendim
En acısı neydi biliyomusun
Canımızı yakanların hepsi canımızdı
Ve en çok sana ihtiyacım varken
En çokta sende kırıldım
Hiç haketmediğim şeyler yaşattılar
Affedene yazıklar olsun
Cenazesi önümden geçse
Affetmiyeceğim insanlar var
Uzun lafın kısası ah tır
Ve her ahın sesini duyan allahtır
Sevmediğim yollara
Hep sevdiklerim için gittim
Değmediler
Affetmee
Katilini