artur meshyan aha ev verch

Ահա և վերջ... Վերջ հարաժամ և հարատեւ... Իբրեւ վերջին, փակվող մի էջ, Եւ վերադարձ չկա արդեն... Օ՜ հարազատ, խզված ձայներ, Դու իմ վերջին, վերջին աղոթք, Բանտված ոգու արվարձաններ Շղթայակիր ու մենավոր: Ահա և վերջ... Հոգու անզոր մի աղաղակ, Օ՜ անավարտ, վերջին իմ երգ, Դու իմ վերջին մայրաքաղաք: Հիմա մենք ո՞ւմ ենք հավատում, Ո՞ւր է հոգու եկեղեցին, ՄԵՆՔ ՀԱՂԹԵՑԻՆՔ ՊԱՏԵՐ„