Hranouysh Ghazaryan - Ijav marmand irikoun (Armenian folk song)

Հայ ժողովրդական «Իջավ մարմանդ իրիկուն» երգն է՝ Հրանույշ Ղազարյանի կատարմամբ: Սա սիրահար աղջկա երգ է, որով սարից ցած է կանչում իր յարին, որ իրեն տանի իր հետ, երբ իջել է մարմանդ, մեղմ իրիկուն ու հով քամի է փչում, իսկ սար ու ձոր մտել են խաղաղ քուն: Տղան հոտաղ է, և նրա ոչխարի հոտն արածում է հեռու սարի լանջին: Երբեմն գյուղում աղջիկը լսում է իր յարի ձայնը, որով նա կանչում է ոչխարներին, և խնդրում է, որ նա իր քաղցր կանչով իրե՛ն կանչի իր մոտ: Երրորդ տան մեջ աղջիկը խոստովանում է, որ ինքն իր ամբողջ էությամբ համակվել է տղայի սիրով, այն աստիճան, որ քնի մեջ թե հարթմնի իրեն թվում է, թե տղան իր կողքին է, և միշտ կատակում ու զրուցում է նրա հետ: Եվ այն անուշ իրիկունը, երբ, կարծես, լուսնից արծաթ է կաթում, ուշ գիշերով աղջիկը, կորցրած իր քունը, խնդրում է տղային սպասել, որ ինքը հասնի նրան ու միասին գնան, ուր որ տղան է գնում: Երգի խոսքերը` Իջավ մարմանդ իրիկուն, Հով է փչում, իմ յար, Սար ու ձոր մըտել են քուն, Սարից իջիր, ինձ տար: Ոչխարըդ սարի լանջին, Հեռու սարվոր իմ յար, Մեռնեմ քո քաղցր կանչին, Ինձի կանչիր ու տար: Թե՛ աևթուն, թե՛ երազում, Երազ-մուրազ իմ յար, Քեզ հետ եմ խընդում-խոսում, Թառլան, թըռիր, ինձ տար: Լուսնից արծաթ կը կաթե, Գիշերն ուշ է, իմ յար, Սիրտըս յարիս կարոտ է, Կանգնիր, գամ, հետըդ ինձ տար: