ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ ΔΥΟ ΨΕΜΜΑΤΑ

Αν καμιά φορά βρεθούμε δε θα πούμε ούτε γεια μες στο πλήθος θα χαθούμε μ’ ένα δάκρυ στην ματιά Κι αν φωνάξω τ’ όνομά σου θα κοιτάξεις στα κλεφτά και θα κάνεις για φαντάσου πως δε με θυμάσαι πια Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω θα σου πω δυο ψέματα ένα πως δε σ’ αγαπάω κι ένα πως σε ξέχασα Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω θα σου πω δυο ψέματα ένα πως δε σ’ αγαπάω κι ένα πως σε ξέχασα Αν καμιά φορά βρεθούμε η ανάσα θα κοπεί ούτε λέξη δεν θα πούμε μα, θα τα ’χουμ’ όλα πει Κι αν φωνάξω τ’ όνομά σου θα κοιτάξεις στα κλεφτά και θα κάνεις, για φαντάσου πως δε με θυμάσαι πια Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω θα σου πω δυο ψέματα ένα πως δε σ’ αγαπάω κι ένα πως σε ξέχασα Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω θα σου πω δυο ψέματα ένα πως δε σ’ αγαπάω κι ένα πως σε ξέχασα