Віктар Шалкевіч - “Arche“ і цагліна з Ружанскага замка (2005)

Век дваццаты мінаў. Беларускай халоднай вясною Маё беднае сэрца нібыта працяла маланка: Мы сустрэліся, о малазнаёмая пані, з табою На руінах Ружанскага замка. Клекаталі буслы, нешта там буркацелі зялёныя страшныя мухі. Сарамліва ў траву маладую спусціўшы павекі, Прашаптала мне ты так гарэзліва, змрочна на вуха: «Спадзяюся і мару тваёй быць навекі». Нечаканае шчасце маё... О, бел-чырвона-белыя коні! Хоць жыццё іранічна казала мне: «Браце, хэ-хэ»... Мы кляліся ў вечным каханні, скрысціўшы дзве п