Эмиль Талипов. Мин сине бхетле иттемме. Халис Ширмн

*** “Мин сине бәхетле иттемме?!“ Күзләрең гел тоташ моң гына... Көзге көн... Чаларган чәчеңә Вак яңгыр сибәли тын гына... Вак яңгыр − тымызык − пышылдап, Җанымның иң түрен чылата: “Мин елыйм! Син исә беркайчан Сөйгәнең алдында елама!“ Еламыйм. Сибәли вак яңгыр, коела − Керфегем читеннән шуыша. Һәр бөртек чәчеңдә − гаебем... Гомерлек чал булып тулыша... Елмаям... Минем дә чигәләр − бәс кенә... Вак яңгыр астында − икебез... Гомернең соңына җиткәндә Бәхет тә, гаеп тә − бертигез... Халисә Ширмән