Волшебная тетрадь. Атаман туманных небес. сл. Руслан Ходяков

Атаман туманных небес Я в ладонях упрячу Луну, Горстку звезд ссыплю в темный карман. Я! Туманных небес атаман! Забираю с собой тишину. И плащом, что цепями прострочен, Я накрою седые леса, Заключу в кандалы голоса Одуревшей от сумрака ночи. Там. Та да да. Там там там. Там. Та да да. Там там. Там. Та да да. Та да да. Та. Да да да. Там. Та да да. Та да да. Там. Та да да. Там там там. Там. Та да да. Там да там. Там. Та да да. Там та да дам. Там. Та да да. Там там. Там. Я ветра посажу под замок, И в огромный бездонный кувшин Я сольЮ. Все. Озёра на срок, Срок, который я знаю один. Я любовь заточу во дворце, Обнесу его пиками скал А когда всё исчезнет. В конце. Спрячу солнце в хрустальный бокал. Там. Та да да. Там там там. Там. Та да да. Там там. Там. Та да да. Та да да. Та. Да да да. Там. Та да да. Та да да. Там. Та да да. Там там там. Там. Та да да. Там да там. Там. Та да да. Там та да дам. Там. Та да да. Там там. Там. Люди скажут: (Коварный тиран!) Но ответ мой им будет таков: Я! Туманных! Небес! Атаман! Мир хочу схоронить от врагов! Там. Та да да. Там там там. Там. Та да да. Там там. Там. Та да да. Та да да. Та. Да да да. Там. Та да да. Та да да. Там. Та да да. Там там там. Там. Та да да. Там да там. Там. Та да да. Там та да дам. Там. Та да да. Там там. Там.
Back to Top